Starożytne Mykeny leżą w północno –wschodniej części półwyspu Peloponez, w Argolidzie. Jest to jeden z najstarszych ośrodków cywilizacji greckiej na kontynencie. Prowadzone tu badania archeologiczne wykazały, że pełniły one wiodąca rolę w epoce brązu. Mitologia podaje, że Mykeny założone zostały przez Perseusza. Rozwijała się tu tak zwana cywilizacja mykeńska, która uznawana jest za jedną z podstaw późniejszej kultury starożytnej Grecji. Miasto zamieszkiwali Achajowie, którzy około 1100 roku zostali pokonani przez Dorów. W okresie klasycznym Mykeny jako jedne z nielicznych pomogły Sparcie wystawiając swoich wojowników w bitwie pod Termopilami. Oddziały z Peloponezu brały także udział w bitwie pod Platejami.
Jednak tym, co najbardziej rozpalało zawsze wyobraźnię archeologów były mitologiczne dzieje Myken. To one miały być siedzibą jednego z uwiecznionych w starożytnych eposach wodzów greckich, Agamemnona. Ten zdobywca Troi miał posiadać ogromne skarby, które zostały po jego śmierci ukryte. Miejsce to przyciągało pisarzy i artystów już w początkach XIX wieku. Opisywał je między innymi Juliusz Słowacki w 1839 roku. W swojej „Podróży do Ziemi Świętej z Neapolu” poświęcił jedną z pieśni odwiedzanym Mykenom. Działająca na wyobraźnię budowla uznawana wówczas za grobowiec wodza stałą się inspiracją dla poetyckich rozważań.
Badania w Mykenach na szeroką skalę rozpoczął Heinrich Schliemann, najważniejszy XIX wieczny badacz starożytnej Grecji. Opromieniony sławą odkrywcy Troi przybył na Peloponez poszukiwać Agamemnona i jego towarzyszy. Jego wysiłek uwieńczony został sukcesem. Odkrył kilka bogato wyposażonych grobowców wraz ze szkieletami. Dopiero późniejsze badania wykazały, że są one o ponad 400 lat wcześniejsze niż czasy opisywane w Iliadzie. Nie przeszkadza to jednak do dziś nazywać odnalezionej wówczas złotej maski pośmiertnej Maską Agamemnona. Późniejsze badania w Mykenach pozwoliły na odnalezienie akropolu, cytadeli oraz samego miasta położonego na zboczach wzgórza.
Dziś Mykeny to jedno z ważniejszych i częściej odwiedzanych stanowisk archeologicznych w Grecji. Składa się z dwóch części. Nieco niżej leże tak zwany Grób Agamemnona, będący w rzeczywistości Skarbcem Atreusza. Kolista wysklepiona budowla to tolos, do którego wiedzie ponad trzydziestometrowy korytarz. Wejście prowadzi przez wąskie przejście z trójkątnym otworem odciążającym. Wnętrze pomimo pustki tchnie dostojeństwem, spokojem i tajemniczością, jakby za grubymi ścianami skrywały się kolejne tajemnice.
Kilkaset metrów dalej znajdują się właściwe Mykeny. Ruiny starożytnego miasta wspinają się na wzniesienie, na którego szczycie stoi akropol i pałac królewski. Całość otoczona jest grubymi murami. Najbardziej znaną częścią całego stanowiska jest Brama Lwic prowadząca do najwyższej części stanowiska. W obrębie murów mieszkała rodzina królewska wraz ze swoją świtą. Zwykli śmiertelnicy nie mieli tu wstępu. Na zewnątrz murów znajdują się grobowce szybowe, w których chowano najważniejszych mieszkańców.
Booking.com
