Pieniński Park Narodowy

Wznoszące się pionowo w niebo nad Przełomem Dunajca Trzy Korony to jeden z najbardziej rozpoznawalnych widoków górskich w Polsce. Szczyt ten leży na terenie Pienin Właściwych, które niemal w całości objęte są ochroną w ramach Pienińskiego Parku Narodowego.

Pieniński Park Narodowy należy do najmniejszych tego typu obiektów w Polsce. Dodatkowo występuje tu największe nasilenie ruchu turystycznego liczonego jako liczba turystów na hektar powierzchni. Jest to spowodowane niezwykłą atrakcyjnością Pienin i ich łatwą dostępnością z głównych szlaków komunikacyjnych regionu.

Za początki zorganizowanej ochrony przyrody w Pieninach uchodzi rok 1921. Wtedy to wokół zamku w Czorsztynie utworzono rezerwat, który chronić miał okoliczne łąki. Z czasem rozpoczęto wykup gruntów od górali i w 1932 roku powołano do życia Park Narodowy w Pieninach. Po II wojnie światowej został on odnowiony w 1954 roku.

Powierzchnia Parku to zaledwie 26 kilometrów kwadratowych. Jest to jednak teren niezwykle zróżnicowany i malowniczy. Jego dominantą są szczyty Pienin Właściwych, z Trzema Koronami, Czereżem i Sokolicą. Poniżej przelewają się z szumem po kamieniach wody Dunajca wpadające w uznawany za najbardziej malowniczy przełom w Europie. Na terenie Parku znajdują się także ruiny zamku w Czorsztynie, stojące dawniej nad brzegiem Dunajca, a dziś nad lustrem Jeziora Czorsztyńskiego.

Pieniny Właściwe zbudowane są ze skał wapiennych. Typ podłoża oraz specyficzny mikroklimat sprawiają, że Pieniny są istnym rajem dla botaników. Znajdziemy tu przeszło 1100 gatunków roślin naczyniowych, wśród których aż 167 to gatunki górskie. Są one w tym miejscu o tyle zastanawiające, że Pieniny nie osiągają zbyt dużych wysokości. Spotykamy tu rośliny występujące na terenie Polski tylko tutaj. Są to między innymi jałowiec sawina, złocień Zawadzkiego czy chaber pieniński. Ponadto doliczono się kilkuset gatunków porostów, glonów, mchów oraz grzybów.

Przez teren Pienińskiego Parku Narodowego poprowadzono 36 kilometrów szlaków turystycznych. pozwalają one na dotarcie w najbardziej atrakcyjne dla turystów miejsca. Największe tłumy zbierają się niemal każdego dnia w sezonie przed wejściem na Trzy Korony. Dla ochrony tego szczytu zamontowano tu specjalną, metalową platformę widokową. Dzięki niej udaje się zachowywać unikalne murawy naskalne. Bardzo popularne wśród turystów są Góra Zamkowa z ruinami średniowiecznej warowni praz Sokolica, na której szczycie rośnie jeden z pienińskich symboli, sosna reliktowa. Popularne podejście na Sokolicę prowadzi ze Szczawnicy niebieskim szlakiem. Warto pamiętać, że wymaga ono przeprawy przez Dunajec. Jest ona obsługiwana przez flisaków i jest dostępna od drugiej połowy kwietnia – początku maja do początku października w okresie funkcjonowania spływu pienińskiego.

Niezwykle ciekawym szlakiem Pienińskiego Parku Narodowego jest Przełom Dunajca. Można go pokonywać zarówno wodą, na tratwach organizowanego od połowy XIX wieku spływu pienińskiego jak i lądem, przechodząc tak zwaną Drogą Pienińską. Spływ pieniński to jedna z największych atrakcji w całej Małopolsce. Z możliwości podziwiania tego niezwykłego wąwozu skalnego korzysta każdego roku kilkaset tysięcy osób.

Choć naturalny krajobraz najbliższego otoczenia Pienińskiego Parku Narodowego uległ w ostatnich latach znacznym przemianom po wybudowaniu zbiornika wodnego w Czorsztynie-Niedzicy to nie straciło ono na malowniczości. A jezioro stało się dodatkową atrakcją, która przyciąga turystów. Wielu z nich łączy wypoczynek nad wodą z wędrówką po pienińskich szlakach.

Wstęp do Pienińskiego Parku Narodowego jest bezpłatny. Bilety obowiązują na platformy widokowe na Trzech Koronach i Sokolicy (jeśli obydwa szczyty zdobywa się jednego dnia wystarczy zakupić tylko 1 bilet), na szlak wodny (wliczony w cenę spływu) oraz do ruin Zamku w Czorsztynie.