Skrajna część niebieskiego szlaku Tarnów – Wielki Rogacz wiodąca przez Małe Pieniny jest idealna na jednodniową, widokową, a przy tym niezbyt męczącą wycieczkę. Cały szlak należy do najdłuższych w polskich Karpatach, a w swojej pienińskiej części jest bardzo licznie odwiedzany przez turystów. Małe Pieniny rozciągają się na południe od Szczawnicy, Szlachtowej i Jaworek, nad doliną Grajcarka i Białej Wody. To długi, widokowy grzbiet, idealny na jednodniową wędrówkę. Końcówka szlaku przebiega już w Beskidzie Sądeckim, który oddzielony jest od Pienin przełęczą Rozdziela.
Ta część szlaku rozpoczyna się przy schronisku Orlica w Szczawnicy, przy Drodze Pienińskiej prowadzącej wzdłuż Przełomu Dunajca. W jego pobliżu znajduje się Pawilon Wystawowy PPN oraz Muzeum Turystyki Górskiej. Na wstępie przygotować się należy na dość strome podeści, które pozwoli wejść na grzbiet Małych Pieni. Ci, którzy nie lubią takich podejść mogą skorzystać z wyciągu krzesełkowego na Palenicę i stamtąd w kilka minut dotrzeć na Szafranówkę. Dolna stacja kolejki znajduje się w centrum Szczawnicy.
Wejście na Szafranówkę, pierwszy znaczący szczyt Małych Pienin zajmuje ponad godzinę. Znajduje się tu skrzyżowanie z żółtym szlakiem schodzącym do Szczawnicy i idącym dalej w Beskid Sądecki przez Dzwonkówkę do Łącka. Między Szafranówką, a widoczną po lewej kumulacją Palenicy znajduje się ośrodek narciarski. Latem można skorzystać z kolejki grawitacyjnej, a dla dzieci przygotowano dmuchańce do skakania.
Schodząc z Szafranówki zostawiamy za sobą rozbudowaną infrastrukturę turystyczną i wchodzimy na rozległe łąki, poprzecinane niewielkimi lasami i zagajnikami. Nietrudno spotkać na swojej drodze stada owiec. Gdzieniegdzie z ziemi wystają pojedyncze skały, przypominające, że wciąż jesteśmy w Pieninach. Dzięki znacznemu odsłonięciu grzbietu cały czas towarzyszą nam piękne widoki, z jednej strony na Beskid Sądecki, z drugiej zaś na Pieniny Właściwe, a nawet momentami na Tatry.
Po godzinie napotykamy kolejny żółty szlak sprowadzający do Szlachtowej, a w druga stronę na Słowację na Przełęcz Pod Tokarnią powyżej wsi Leśnica. Niebieski szlak w tym miejscu opuszcza na krótko granicę i omija kulminację Wysokiego Wierchu. To właśnie stąd roztaczają się zaliczane do najpiękniejszych widoki z Pieninach. Okolice Wysokiego Wierchu są miejscem plenerów fotograficznych, a rozciągający się stąd widok na Trzy Korony nie ma sobie równych.
Spod Wysokiego Wierchu niedaleko już na Durbaszkę. Pod jej szczytem działa ośrodek harcerski o standardzie schroniska „Pod Durbaszką”. Można na chwilę zejść ze szlaku na posiłek i odpoczynek przy przebudowanej dawnej owczarni- dziś niczym nie przypomina swojego oryginalnego przeznaczenia.
W ten sposób znaleźliśmy się w najwyższej części Małych Pienin i mamy przed sobą najwyższy szczyt całej grupy czyli Wysoką. Jest ona wyższa od Trzech Koron i liczy sobie 1050 metrów npm, ale ze względu na swój dość niepozorny wygląd (od polskiej strony) często nie jest zupełnie przez turystów kojarzona jako najwyższy szczyt Pienin. Na szczyt Wysokiej wejść można wejść bocznym odgałęzieniem niebieskiego szlaku oznaczonego trójkątami – podejście jest dość strome i niewygodne, a po deszczach może być tu ślisko. Sam wierzchołek zabezpieczony został barierkami ponieważ od strony słowackiej znajduje się tu urwisko. Po powrocie ze szczytu wracamy na niebieski szlak, który trawersuje szczyt około 50 metrów niżej. Na początku trawersu odchodzi w lewo zielony szlak do Wąwozu Homole i Jaworek.
Po minięciu Wysokiej już tylko nieco ponad godzina dzieli nas od Przełęczy Rozdziela. Wchodzimy tym samym w Beskid Sądecki. Za przełęczą napotykamy kolejny żółty szlak. W lewo sprowadza on do doliny Białej Wody, w prawo zaś do słowackiej Litmanowej. Z samej przełęczy i jej okolic rozciągają się piękne widoki na dolinę Białej Wody, Beskid Sądecki, Gorce, a przy dobrej pogodzie także Babią Górę w Beskidzie Żywieckim.
Za przełęczą szlak wchodzi w las i cały czas granicą doprowadza do niewielkiej osady Obidza nad Piwniczną. Napotykamy tu szlak czerwony z Jaworek do Piwnicznej, z którym skręcamy w lewo, by na kolejnym skrzyżowaniu opuścić go i po około trzech kwadransach osiągnąć Przełęcz Obrazek pod Wielkim Rogaczem, gdzie szlak ma swój koniec.
Z Przełęczy można albo zawrócić w stronę Jaworek schodząc szlakiem czerwonym przez Pokrywisko i Flader albo kontynuować wędrówkę czerwonym Głównym Szlakiem Beskidzkim w stronę Rytra lub Radziejowej i Przehyby.
Trasa: Szczawnica – Szafranówka – Łaźne Skały – trawers Wysokiego Wierchu – Durbaszka – Borsuczyny – Wysoka – Jaworzyna – Przełęcz Rozdziela – Hurcałki – Przełęcz Obidza – Wielki Rogacz
Długość: 18 km, czas przejścia: około 6 godzin
