Katedra w Sewilli jest trzecią co do wielkości katedrą na świecie. Została zbudowana w latach 1402-1506 na planie prostokąta, na miejscu dawnego wielkiego meczetu.
Katedra jest olbrzymia pod każdym wzglęgem. Nawa główna mierzy 42 metry, a w nawach bocznych mógłby swobodnie zmieścić niejeden kościół. Katedra zajmuje 11 520 m3, a budowla jest większa od katedry Świętego Piotra w Rzymie. Ogrom i monumentalność to niewątpliwie najważniejsze cechy katedry. Przy wejściu do katedry, razem z biletem otrzymaliśmy mapkę z trasą zwiedzania kościoła, mimo to mieliśmy małe problemy ze zidentyfikowaniem w jakiej części kościoła aktualnie się znajdujemy. W kościele da się zauważyć z jednej strony przenikanie różnych stylów, z drugiej prostotę i umiar w zdobieniach. W nawie głównej kościoła na samym środku znajduje się chór przypominający kształtem pudełko. Do chóru wchodzi się od strony Capilla Mayor, w której najważniejsze jest ogromny gotycki ołtarz, zdobiony 45 rzeźbami przedstawiającymi sceny z życia Chrystusa. Jest to dzieło Pierre’a Dancarta. Jest to największy i najbogatszy półtarz na świecie, w rzeźbach znajdują się bowiem ogomne ilości złota.
We wnętrzu zwracają uwagę kaplice – Capilla Mayor i Capilla Real, chór i grobowiec Kolumba.
Obok katedry znajduje się Giralda.
Budowa Giraldy rozpoczęła się w 1184 roku i trwała 12 lat. Początkowo wieża pełniła funkcję minaretu meczetu Almohadów, który powstał w 1198 roku, za panowania kalifa Jakuba al-Mansura. W czasie budowy Giraldy wykorzystano elementy pochodzące z rozbiórki budowli w starożytnym rzymskim mieście Italica. We wnętrzu Giraldy nie ma schodów. Wejście na górę umożliwia pochylnia, która jest na tyle szeroka, by muezin mógł wjechać na minaret konno i z jego szczytu wygłosić adhan (wezwanie na modlitwę). Wieża, prócz funkcji sakralnych, pełniła także rolę obserwatorium
W 1248 roku król Ferdynand III Święty zdobył Sewillę i przekształcił muzułmański meczet w katolicki kościół. Jednocześnie także wieża musiała zmienić swoje przeznaczenie.
Miedziana kula, która początkowo zwieńczała wieżę, runęła w trakcie trzęsienia ziemi w 1365 roku. Chrześcijanie zastąpili ją krzyżem oraz dzwonem. W XVI wieku Giraldę przebudowano pod nadzorem architekta Hernána Ruiza dodając czterokondygnacyjną dzwonnicę oraz balkony. Na szczycie ustawiono w 1568 roku brązowy posąg symbolizujący Wiarę. Figura ta ma 4 m wysokości. Początkowo nazywana była Giraldą („wiatrowskazem”), ponieważ jest ona ustawiona na wiatrowskazie i obraca się wraz ze zmianą kierunku wiatru. Z czasem jednak nazwę Giralda przejęła sama wieża, zaś figurę zaczęto nazywać Giraldillo.
Renesansowa część Giraldy zawiera potężną inskrypcję, w skład której wchodzi motto Sewilli „NO8DO”. Zostało ono nadane miastu przez króla Kastylii i Leónu Alfonsa X Mądrego w podziękowaniu za poparcie w trakcie wojny domowej z jego synem, Sanchem IV Odważnym. Jest ono rebusem, który można odszyfrować jako no me ha dejado („ona [Sewilla] mnie nie opuściła”).
Giralda wyróżnia się grą cieni ażurowej plecionki z cegły, niknącej w licznych niszach i oknach zwieńczonych łukami. Mimo renesansowej przebudowy pozostaje jednym z najważniejszych zabytków islamskiego świata.
Wejście zarówno do Katedry jak i na wieżę jest płatne.
