Florencja (Firenze) – Perła Toskanii

Leżąca nad rzeką Arno Florencja jest największym i najważniejszym miastem Toskanii. Słynąca przed wiekami z bogactwa, kultury i atmosfery, dziś przyciąga turystów pięknymi zabytkami.

Florencja jest miastem, do którego przyjeżdża się przede wszystkim po to żeby podziwiać dzieła sztuki, nie zaś po to żeby spacerować czy chłonąć uroki uliczne. Tutaj turyści są wszędzie, suną grupami za przewodnikami trzymającymi wysoko parasoli, baloniki czy plastikowe kwiaty. Warto jednak przemknąć oko na niedogodności ponieważ to miasto naprawdę ma swój oryginalny urok.

Florencja została założona przez Julisza Cezara w 59 roku p.n.e. jako kolonia dla byłych żołnierzy. W roku 1183 ogłoszono Florencję komuną miejską. Szeroko rozwijało się tutaj sukiennictwo, jedwabnictwo zaczęto również bić monety. od XV do XVIII wieku Florencja znalazła się pod rządami Medyceuszy. Medyci, florencki ród bankierski w krótkim czasie stał się jednym z najpotężniejszych rodów we Włoszech i Europie. Z Medyceuszy wywodziło się dwóch papieży, jak również dwie francuskie królowe: Katarzyna i Maria Medycejska. Jednym z wybitnych przedstawicieli rodu był Wawrzyniec Wspaniały – dyplomata, bankier, i wielbiciel sztuki. Florencja pod rządami Medyceuszy – Cosmy i Lorenza stała się kolebką renesansu i nowoczesnej myśli. Historia Florencji jest w dużej mierze historią rodu Medyceuszy, którym zawdzięcza swoje najpiękniejsze zabytki. Po rządach Medyceuszy nastały krótkie czasy Habsburgów i Napoleona, a następnie zjednoczenie Włoch, których stolicą została w latach 1865-1870 właśnie Florencja.

Najbardziej znaną część Florencji tworzą Piazza del Duomo i Piazza san Giovanni, mieszczące Katedrę Santa Maria del Fiore wraz z wieżą Giotto oraz Baptysterium, które jest najstarszą budowlą sakralną miasta.

Kopuła katedry, projektu Filippo Bruneleschiego, to nie tylko genialne dzieło architektury, ale również wizytówka Florencji. Zdjęcia kopuły widoczne są na większości pocztówek. Katedrę zaprojektował Arnolfo di Cambio, budowa zaś rozpoczęła się w 1294 roku. Ponieważ w założeniu katedrę miała być większa i wspanialsza od tych w Sienie i Pizie wielokrotnie modyfikowano plany budowli. Jednak nikt nie potrafił zaprojektować tak wielkiej kopuły, która nie zawaliłaby się pod swoim ciężarem. Podobno pojawiały się najdziwniejsze pomysły jak poradzić sobie z budową sklepienia, takie jak wypełnienie całego wnętrza ziemią w której ukryte miały być monety. Kopułę można by wtedy wybudować z podwyższonego poziomu a ziemię wyniosłaby gawiedź szukająca monet . Oczywiście nie dowiemy się ile w tych przekazach jest prawdy a ile fantazji przewodników. Ostatecznie kopułę zaprojektował Filippo Brunelleschi i po 142 latach katedra we Florencji została uwieńczona sklepieniem. Brunelleschi, uchodzący powszechnie za pierwszego wybitnego twórcę epoki odrodzenia był niemalże tak wszechstronnie genialny jak Leonardo da Vinci. Brunelleschi namiętnie uprawiał mechanikę, podobno zbudował nawet machinę latającą. Przy budowie katedry wykorzystywał żurawie własnej konstrukcji, którymi posługiwał się przy wciąganiu na górę materiałów. Bez użycia rusztowania!

Baptysterium św. Jana – Battistero di San Giovanni jest jednym z najstarszych budynków miasta. Zbudowane w latach 1059-1128 w stylu romańskim. Turystom znane są głównie 3 pary rzeźbionych drzwi wykonanych z brązu. Dziwi południowe, najstarsze są dziełem Andrea Pisano. Drzwi północne i wschodnie – nazwane Drzwiami Raju wykonał Lorenzo Ghiberti. 10 płaskorzeźbionych paneli uznano za arcydzieła wczesnego Renesansu.