Reunion to wyspa na Oceanie Indyjskim, w rejonie Madagaskaru i Mauritiusa. Z perspektywy Europy, taki trochę „koniec świata”, ale jednocześnie do Europy należący. Jest francuskim departamentem zamorskim więc znajduje się w Unii Europejskiej. Obowiązuje euro, podróżuje się na dowód osobisty, działa unijny roaming, a w razie potrzeby można skorzystać z karty EKUZ. Można więc powiedzieć, że to taka egzotyka na bardzo znajomych, europejskich warunkach.
O Reunionie przeciętny turysta, a szczególnie turysta z Polski wie niewiele. Znacznie bardziej znana jest wyspa o tej samej nazwie, ale należąca do archipelagu Seszeli. Nawet ubezpieczyciele mają problem z lokalizacją (sprawdzone na własnej skórze). Znacznie bardziej rozpoznawalna jest we Francji – w końcu jest jej częścią i to właśnie francuscy turyści odpowiadają za ponad 3/4 tutejszego ruchu turystycznego. Przyjeżdżają zarówno na tropikalne wakacje pod palmami, jak i na aktywny wypoczynek na licznych szlakach trekkingowych. Bo Reunion mimo niewielkich rozmiarów ma zachwycające i zaskakujące krajobrazy oraz piękne plaże.
Reunion jest wyspą wulkaniczną i znajduje się tu jeden z najbardziej aktywnych wulkanów świata, Piton de la Fournaise. W przyszłości to właśnie wulkan może też doprowadzić do jej zniszczenia. W historii erupcje zdarzały się tu stosunkowo często zmieniając krajobraz wyspy i tworząc charakterystyczne dla niej potężne cyrki w miejscach, gdzie zapadły się poprzednie kratery. Dziś na ich dnie znajdują się miejscowości, a zapadliska otoczone są przez pionowe ściany porośnięte tropikalnym lasem. Krajobraz przywodzi na myśl obrazki z filmów fantasy. W południowej części Reunionu znajduje się ogromna kaldera wulkanu Piton de la Fournaise ze stożkami i największym, mającym głębokość 321 m kraterem. Wokół rozciągają się pola lawowe, a zastygłe strumienie lawy spływające do Oceanu stworzyły niepowtarzalne dzikie wybrzeże z jaskiniami lawowymi, ogromnymi kolumnami zastygłej lawy i czarnymi, wąskimi plażami. Zróżnicowanie krajobrazowe wyspy jest niezwykłe. A dodać do tego należy także zachodnie wybrzeże z piaszczystymi plażami, które zachęcają do wypoczynku.
Wspaniałe krajobrazy sprawiły, że Reunion został okrzyknięty małym trekkingowym rajem. Szlaków jest tu naprawdę dużo, ale są też dość wymagające ze względu na duże przewyższenia na niewielkich odległościach. Jest zwyczajnie bardzo stromo, a teren jest urozmaicony. Odcinków płaskich, grzbietowych w zasadzie nie ma. Cały czas chodzi się albo stromo w górę albo w dół. Dlatego większość turystów decyduje się na pobyty stacjonarne w miejscowościach w górach i wycieczki jednodniowe na lekko po okolicy. Ale nie brakuje też osób, które decydują się na wędrówkę długodystansową przez całą wyspę. Co warte odnotowania działają tu schroniska oferujące noclegi i wyżywienie. Z jedną jednak uwagą należy je rezerwować, szczególnie pod kątem wyżywienia ponieważ do większości z nich jedzenie dowożone jest helikopterami i dokładnie wyliczane wg zapotrzebowania. Wiele miejscowości w górach także zaopatrywana jest z helikopterów więc miejscowe sklepiki nie mają np dużych zapasów pieczywa. Duża część dostępnych artykułów żywnościowych to jedzenie puszkowane.
Niezwykłe zróżnicowanie krajobrazowe Reunionu połączone z egzotyczną przyrodą i lasami tropikalnymi zachwyca. Tutejsze góry wznoszą się na wysokość do 3000 m n.p.m., a najwyższy szczyt Piton de Neiges ma wysokość 3070 m n.p.m. Jest to wygasły wulkan, a jego nazwa pochodzi od pojawiającego się na wierzchołku śniegu. O około 400 m niższy jet czynny wulkan Piton de la Fournaise. Jest to jeden z najchętniej odwiedzanych punktów na wyspie, a niemal do skraju jego kaldery można dojechać drogą. Pod kalderą znajduje się nowoczesne schronisko, a do krateru można dojść szlakiem przez kalderę i pola lawy z różnych okresów. Okolice te wyraźnie kontrastują z innymi częściami wyspy- są surowe i niemal pozbawione roślinności. W miasteczku Bourg Murat nazywanym także Vulcan city działa nowoczesne centrum nauki poświęcone wulkanom z interaktywnymi wystawami.
Dla tych, którzy nie lubią zbyt dużo chodzić po górach Reunion ma piękne plaże na zachodnim wybrzeżu i w okolicach stolicy Saint Denis na północy. Są piaszczyste i dobrze zagospodarowane, a część z nich ma także zabezpieczenia przed rekinami. Wyspa znajduje się na szlaku migracyjnym tych zwierząt i kąpiele muszą się odbywać z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Kurortowe centra wyspy znajdują się w rejonie Saint- Gilles Les Bains na zachodnim wybrzeżu. Bliskość rafy koralowej daje tu możliwość nurkowania, ale także wycieczek łodziami umożliwiającymi podglądanie podwodnego świata. W kurorcie znajduje się oceanarium, niedaleko działa centrum hodowli żółwi oraz ogród botaniczny.
Miasta Reunionu są niewielkie i raczej pozbawione zabytków. Są za to fascynującą mieszanką kulturową ponieważ obok siebie żyją tu chrześcijanie, hinduiści, tamilowie, wyznawcy religii chińskich oraz muzułmanie. Szczególnie barwne są świątynie tamilskie. Zapachami i kolorytem zachwycają tutejsze targi, z których największy odbywa się w Saint-Pierre. Gdzieniegdzie można też zobaczyć starą architekturę kolonialną i kreolską. Szczególnie dobrze zachowana jest ta w Sain-Denis oraz w Hellbourgu.Podczas pobytu można też odwiedzić plantacje przypraw, trzciny cukrowej oraz wanilii, której gatunek Burbon jest charakterystyczny dla Reunionu.
Sezon turystyczny na Reunionie trwa od maja do października. Trwa wówczas pora sucha, nieco chłodniejsza (ale jest to „tropikalny chłód”) ale z mniejszym prawdopodobieństwem deszczów. Od listopada do kwietnia jest goręcej i znacznie bardziej wilgotno, a opady mogą zdarzać się nawet codziennie. Jest to też czas, gdy przez Reunion przechodzą cyklony, które raz na kilka lat potrafią poczynić znaczące spustoszenie.
Reunion pozostaje wciąż nieodkryty przez turystów spoza Francji, a dostać się tu można stosunkowo prosto ponieważ z Paryża latają loty bezpośrednie. Wyjazd nie wymaga także załatwiania formalności ponieważ odbywa się w ramach Unii Europejskiej. Na miejscu można bez problemu poruszać się komunikacją, która działa sprawnie i dociera niemal do każdego miejsca, do którego doprowadzono drogę, a bilety są wyjątkowo tanie ponieważ władze zachęcają do korzystania z autobusów. Jest to związane z chęcią zmniejszenia ruchu i zakorkowania dróg, które mają tu niewielką przepustowość. Także w miastach komunikacja jest sprawna i pozwala na łatwe przemieszczanie.
