Wsi spokojna, wsi wesoła… pisał kilkaset lat temu Jan Kochanowski. Czy miał na myśli wieś lubelską? Wykluczyć tego nie można, bo w okolicach tych bywał. Zostawiając jednak poetę w spokoju dzisiejsze spojrzenie na przeciętną wieś raczej nie zapewni nam całkowitej odskoczni od miasta. I ciężko się dziwić mieszkańcom, że wolą trwalsze i bardziej praktyczne domy murowane od starych chałup. Na szczęście są jeszcze miejsca, gdzie dotknąć można dawnej, tradycyjnej wsi. To skanseny. Jednym z nich jest Muzeum Wsi Lubelskiej, mieszczące się w lubelskiej dzielnicy Sławinek.
Skansen w Lublinie
Skansen w Lublinie powstał w 1960 roku. Początkowo był oddziałem Muzeum Okręgowego, ale już po 10 latach przekształcony został w samodzielną placówkę. Pierwsze lata istnienia to oczywiście przede wszystkim pieczołowite zbieranie eksponatów oraz wybieranie, odkupywanie i przenoszenie obiektów. Jest to zresztą proces, który trwa ciągle. Niemal każdego roku w skansenie pojawia się coś nowego. Pierwsze prace prowadzone były przy wiatraku z Zygmuntowa. Był to pierwszy budynek, który stanął w muzeum. Wokół niego wyrosły z czasem inne zabudowania.
Wieś lubelska to pojęcie bardzo szerokie pojęcie. Teren województwa lubelskiego składa się z wielu regionów kulturowych, które mają inne tradycje i odmienne budownictwo. Dlatego też w Muzeum Wsi Lubelskiej wydzielono osobne sektory, w których przedstawiono kulturę materialną poszczególnych grup etnograficznych. Skansen dzieli się na sektory Powiśle Lubelskie, Wyżyna Lubelska, Roztocze, Podlasie, Nadbuże. Oprócz nich wydzielono także część poświęconą kulturze dworków drobnej szlachty. Powstał on wokół dworu przeniesionego z Żyrzyna.
Poszczególne części skansenu oddzielone są od siebie terenami zielonymi. Krajobraz jest tu pagórkowaty, do części obiektów schodzi się z wysokiej skarpy. Tworzy to wrażenie, że idzie się przez prawdziwą wieś. Między sektorami są puste tereny zielone, dzięki czemu można się poczuć jakby się przechodziło z jednej wsi do drugiej. Oprócz tego w dole wije się malownicza dolina rzeczki Czechówki z jazem wodnym i mostkami. To właśnie nad nią usytuowany sektor Powiśla, gdzie przy domach można zobaczyć kwitnący latem ogródek ziołowo- kwiatowy.
Najcenniejsze obiekty skansenu w Lublinie
Do najcenniejszych obiektów skansenu zaliczane są budowle sakralne – cerkiew grekokatolicka z Tarnoszyna i kościół rzymskokatolicki z Matczyna. Posiadają one kompletne wyposażenie, a cerkiew należy do miejscowej parafii grekokatolickiej i w każdą niedzielę odbywają się w niej nabożeństwa.
Najnowszą częścią skansenu jest sektor małomiasteczkowy. Powstawał on przez kilka ostatnich lat i wciąż nie jest w pełni ukończony. Prezentuje on wygląd typowego miasteczka z Lubelszczyzny, z warsztatami rzemieślniczymi, sklepikami, karczmą, a nawet aresztem. Miasteczko jest obecnie wykorzystywane podczas imprez, które w miarę regularnie odbywają się w skansenie. Prowadzony jest cykl „Opowieści małomiasteczkowej piwiarni” oraz „Skargi z męskiej celi”.
Oczywiście imprezy plenerowe w skansenie to nie tylko wydarzenia w części małomiasteczkowej. Zgodnie z rytmem pór roku i robót polowych prowadzone są pokazy dawnych prac gospodarskich i rzemiosł. Odbywają się też jarmarki i warsztaty oraz prezentacje regionalnych wyrobów.
Booking.com
