Braga – religijne tradycje miasta

Nazwa miasta pochodzi od jego założycieli, którymi było starożytne plemię Celtów – Bracari. Niegdyś Braga była siedzibą prymasa Portugalii. Braga jest jednym z najstarszych miast w Portugalii, a także jednym z najstarszych miast chrześcijańskich na świecie. W mieście znajduje się około 30 budowli sakralnych.

Braga słynie z wielu imponujących kościołów, a przede wszystkim z Katedry. Miasto jest też cenione za wspaniałą atmosferę i wiele miejsc, w których można dobrze i tanio zjeść.

W bliskiej okolicy Bragi znajdują się 4 ważne ośrodki kultu religijnego oraz antyczna osada Citânia de Briteiros.

Poza sakralnymi zabytkami Braga ma do zaoferowania turystom wiele innych ciekawych miejsc i obiektów.

Historia miasta sięga czasów rzymskich i Braga nazywała się wtedy Bracara Augusta. Była wtedy ważnym ośrodkiem na skrzyżowaniu szlaków handlowych. Kolejne najazdy Swewów, Wizygotów i Maurów sprawiły, że miasto popadło w ruinę. Odrodzenie miasta nastąpiło w XI wieku, kiedy w dopiero co wyzwolonym mieście, nowo obsadzony biskup ojął w kościelne władanie cały Półwysep Iberyjski. Kilka wieków później jego XVI-wieczny następca zaangażował się w ogromną rozbudowę miasta i dzięki temu Braga zyskała renesansowe fontanny, place, rezydencje i kościoły. Kościoły upiększano do XVIII wieku.

Dziś religijne tradycje miasta najwyraźniej widac podczas Wielkiego Tygodnia. Kulminacją jest procesja w Wielki Czwartek, która przyćmiewa wszystkie inne w Portugalii. Procesje przypadają też na 23 i 24 czerwca, kiedy to obchodzone jest święto ku czci św. Jana Chrzciciela oraz letnie przesilenie. W te dni miasto przepełnione jest tańcem, zabawą, ogniskami i fajerwerkami.

Centrum miasta Braga jest niewielki i można je zwiedzić na piechotę. Zwiedzanie można rozpocząć od wejścia przez łukową bramę Arco da Porta Nova, która służyła przez wiele lat jako główne wejście do miasta. Została zbudowana w XVIII wieku. Za bramą obowiązuje jedynie ruch pieszy, przez co wędrówka ulicami Bragi jest jeszcze przyjemniejsza.

W kilka minut dochodzimy do placu Rossio da Sé, który zapożyczył nazwę od Katedry, co jest oczywiste, gdyż Katedra znajduje się właśnie przy tym placu.

Katedra została wzniesiona w 1070 roku, po zakończeniu rekonkwisty. Najstarszą jej częścią jest południowe wejście, zdobione rzeźbieniami o wiejskiej tematyce ukazuje sceny z miejscowych legend. Wokół górnej krawędzi murów znajduje się niezwykle dekoracyjny fryz. Pierwotny, romański wygląd Katedry w większości został zamaskowany póxniejszymi barokowymi i gotyckimi uzupełniami. Uwagę w katedzre zwraca piekny ołtarz wyrzeźbiony z białego kamienia oraz posąg Matki Boskiej Karmiącej.

Skarbiec – Museu de Arte Sacra jest prawdziwą ozdobą światyni. Mozna tu zobaczyć ogromne bogactwo skarbów, które zostały zgromadzone w ciągu wieków przez prałatów. Sa tu takie eksponaty jak srebrne i złote kielichy, krucyfiksy z kości słoniowej i kryształu, obrusy ołtarzowe tkane złotymi nićmi, ornaty czy wysadzane klejnotami patery.

Można też zwiedzić wspaniale rzeźbiony barokowy chór i potężne organy, a na końcu schodzi się do dwóch kaplic.

Gotycka Kaplica Królów, Capela dos Reis kryje dość makabryczne, zmumifikowane ciało XIV-wiecznego biskupa, a także grobowce Henryka Burgundzkiego i jego żony Teresy – rodziców pierwszego króla Portugalii, Alfonsa I Zdobywcy. W leżącej naprzeciwko Capela de Sao Geraldo wystawione są zmumifikowane zwłoki arcybiskupa Lourenço Vincente, które po otwarciu grobu w XVII w. nadal znajdowały się w nienaruszonym stanie. Arcybiskup ten brał udział w zwycięskiej bitwie Portugalii z Kastylią pod Ajubarrotą w 1385 roku. Jego grobowiec wkomponowano w bogato złocony ołtarz, ozdobiony XVIII-wiecznymi azulejos ze scenami z życia hierarchy.

Po drugiej stronie ulicy przy Rua do Souto znajduje się Antigo Paço Episcopal (Stary Pałac Biskupi), którego mało ciekawa fasada otacza plac z trzech stron. W czasach średniowiecznych, ta ogromna, przypominająca fortecę budowla, zajmowała aż jedną dziesiątą całej powierzchni miastaWiększość gmachu (XIV-XVIII w.) zajmują miejskie urzędy. Po wejściu w bramę po lewej stonie można obejrzeć pięknie rzeźbiony i pomalowany sufit biblioteki (w weekendy zamknięte).

Za pałacem rozciąga się Jardim de Santa Barbara, pieknie utrzymany i niezwykle kolorowy ogród.

Na wschód od pałacu, przy Largo Carlos Amarante znajduje się niewielka renesansowa Capela dos Coimbra. Podobnie jak katedra, wzniesiona została z polecenia arcybiskupa de Sousa.

Przy placu Largo Carlos Amarante znajdują się dwa budyki warte zobaczenia, Hospital de São Marcos (Szpital św. Marka) oraz Igreja de Santa Cruz.

Hospital de São Marcos (Szpital św. Marka) został założony w 1508 roku przed arcybiskupa Diogo de Sousa. W XVIII w. do szpitala został dobudowany kościół zaprojektowany przez Carlosa Amarante. W tym samym wieku została stworzona pierwsza w kraju szkoła chirurgii. W roku 1960 wybudowano obecny budynek główny.

Kościół Igreja de Santa Cruz został zbudowany w XVII wieku. Kościół został zaprojektowany w manierystycznym stylu barokowym. Wnętrza oferują ciekawe rzeźby wykonane ze złota oraz piękne organy, ambonę i panele z azulejos.

Warto a nawet trzeba wybrać się na Praça da República, Plac Republiki, popularnie znany jako Arcada. Jest on jednym z największych placów w mieście Braga.

Plac położony jest w zabytkowym centrum miasta, pomiędzy placami Largos de São Francisco i Barão de São Martinho. Plac powstał w późnym średniowieczu a nazwa Arcada pochodzi od arkad, które można tam podziwiać, zbudowanych przez króla Rodrigo de Moura Teles w 1715 roku. Na placu znajduje się kościół Igreja da Lapa i dwie z najbardziej znane kawiarnie w mieście – Vianna i Astória.

Najbardziej nastrojowym, choć niezbyt docenianym zabytkiem Bragi jest Palácio dos Biscainhos. Ta rezydencja, która obecnie pełni role muzeum znajduje sie na zachód od strefy pieszej, juz poza Porta Nova. Rozłozyste, nieco chaotyczne palácio jest niecodziennym odbiciem na świat portugalskiej szlachty. W każdej komnacie umieszczone sa wielojęzyczne plansze z opisami, co znacznie ułatwia zwiedzanie. Wyłozone kaflami ściany i malowane, stiukowe sufity pochodzą głównie z XVIII wieku, tylko niektóre detale są o 100 lat starsze, z okresu, gdy powstawały zręby pałacu. Warto zwróciź uwagę na podest, na którym zasiadały do robótek ręcznych mieszkające w pałacu niewiasty. W poblizu znajduje się komnata – miejsce spotkań towarzyskich (partidas). Pokój słuzył do gier karcianych i planszowych, muzykowania, spotkań przy kawie bądź herbacie. A co najważniejsze, pozwalał kobietom powtórnie zaistnieć w towarzystwie.

W wystroju pałacowym mozna zobaczyc porcelanę z czasóe Ming, wyroby ze szkła i srebra, biżuterie oraz zróżnicowane umeblowanie od sprzętów indoportugalskich po japońskie wyroby z laki.

Do stajni i baśniowej kuchni mozna zerknąc po drodze do pięknego barokowego ogrodu, gdzie rosną strzeliste kasztanowce i rozłożyste magnolie, a dodatkowo o ogrodzie znajdują się łuszczące się rzeźby, które tworza urokliwy nstrój.

Wkrótce dalszy opis Bragi….:)